-
1 κείρω
κείρω, fut. κερῶ, äol. u. ep. κέρσω, aor. ἔκειρα, p. ἔκερσα, perf. pass. κέκαρμαι, aor. ἐκάρην, auch ἐκέρϑην, scheeren; a) eigentlich, das Haar abscheeren, abschneiden; σοί τε κόμην κερέειν Il. 23, 146; häufiger im med., κείροντο δὲ χαίτας Od. 24, 46, wie κείρασϑαι κόμην 4, 198, sich das Haar scheeren; absol., κείρεσϑαι, sich scheeren, Il. 23, 136; immer ein Zeichen der Trauer, bes. um Verstorbene; πλόκαμοι κερϑέντες Pind. Ol. 4, 82; ὧν ἀλόχων κείραντες ἔϑειραν Eur. Hel. 1134; ἐμὰν λευκόχροα κείρομαι κόμαν Phoen. 326; absol., κείρασϑε, συμπενϑήσατε Herc. Fur. 1390, wie Aesch. ἐφ' οἷς ἡ πόλις ἐπένϑησε καὶ ἐκεί. ρατο 3, 211; Arist. rhet. 3, 10 u. A.; σφέας αὐτοὺς κείροντες καὶ τοὺς ἵππους Her. 9, 24; ἅμα κήδεϊ κεκάρϑαι τὰς κεφαλάς 2, 36; Folgde. Nach Phryn. κείρασϑαι von Menschen, καρῆναι von Schaafen und anderen Thieren, vgl. Lob. ib. 319 u. B. A. 103; aber Plut. sagt τῶν Ἀργείων ἐπὶ πένϑει καρέντων, Lys. 1. – b) auch von anderen Dingen, abschneiden; δοῦρ' ἐλάτης κέρσαντες, Fichtenholz abhauen, Il. 24, 450; πολλὴν μὲν ὕλην τῆς βαϑυῤῥίζου δρυὸς κείραντα Soph. Trach. 1186; ὁπότ' ἐκ λειμῶνος ἐΰπνοα λείρια κέρσοι Hosch. 2, 32; Her. sagt ἔκειρε τὸ οὖρος, 7, 131, er rasirte das Gebirge, hieb alle Waldung um; übertr., μηδ' Ἀφροδίτας εὐνάτωρ Ἄρης κέρσειεν ἄωτον Aesch. Suppl. 652, vgl. Ch. 170. 187. – c) von Thieren, abfressen, abweiden; λήϊον, δημόν, Il. 11, 560. 21, 204; γῦπε ἧπαρ ἔκειρον, zwei Geier fraßen die Leber ab, Od. 11, 578; Luc. D. D. 1, 1 D. Hort. 30, 1; ἔνϑ' εἰςπεσὼν ἔκειρε πολύκερων φόνον Soph. Ai. 55, er mordete die gehörnte Heerde; – κτήματα κείρειν, Hab und Gut aufzehren, Od. 2, 312. 22, 369 u. sonst; auch ohne κτήματα, 1, 378. 2, 143. – d) übh. verwüsten, vernichten, vertilgen; μάχης ἐπὶ μήδεα κείρειν, den Kampf verderben, Jemanden am Kämpfen hindern, Il. 15, 467. 16, 120; Länder, Städte u. dgl., wo wieder an ein Umhauen der Bäume u. ein Abschneiden des Getreides zu denken ist; νυχίαν πλάκα κερσάμενος Aesch. Pers. 914; ἐςβαλὼν ἔκειρε τὸ τέμενος τῶν ϑεῶν Her. 6, 75, vgl. 99; pass., ἡ Ἀττικὴ ἐκείρετο ὑπὸ τοῦ πεζοῦ 8, 65; οὐδ' ἄρα τὴν Ἑλλάδα Ἕλληνες ὄντες κεροῦσιν Plat. Rep. V, 471 b. – Verwandt ist ξύρω, vgl. Buttmann Lexil. II p. 264.
-
2 κείρω
A , [dialect] Ion.κερέω Il.23.146
: [tense] aor.ἔκειρα Pi. P.9.37
, E.Tr. 1173, etc., [dialect] Ep.ἔκερσα Il.13.546
( ἀπο-, in tmesi), A. Supp. 666 (lyr.): [tense] pf. (ii B.C.), ( περι-) Luc. Symp.32:—[voice] Med., [tense] fut. , ( ἀπο-) Pl.Phd. 89b: [tense] aor.ἐκειράμἡν Lys.2.60
, etc., [dialect] Ep. , A.Pers. 953 (lyr.): —[voice] Pass., [tense] aor. 1 part. κερθείς (v.l. καρθ-) Pi.P.4.82: [tense] aor. 2 ἐκάρην [ᾰ] PSI4.368.45 (iii B.C.), subj.κᾰρῇ Hdt.4.127
, inf. κᾰρῆναι, part. καρείς, Luc.Sol.6, Plu.Lys.1: [tense] pf. inf.κεκάρθαι Hdt.2.36
: [dialect] Att. [tense] plpf.ἐκεκάρμην Luc.Lex.5
. (Cf. Skt. kṛṇā´ti 'wound', Lat. caro: prob. also OE. scieran, Eng. shear.):—cut short, shear, clip, esp. of hair, σοί τε κόμην κερέειν (sc. Σπερχειῷ) Il.23.146, cf. Paus.1.37.3; κ. ἐν χρ [τὰς τρίχας] crop it close, Hdt.4.175;ἀλόχων κείραντες ἔθειραν E.Hel. 1124
(lyr.): —more freq. in [voice] Med., cut off one's hair or have it cut off, as a sign of mourning (cf. κουρά), τοῦτο.. γέρας οἶον ὀϊζυροῖσι βροτοῖσι, κείρασθαί τε κόμην βαλέειν τ' ἀπὸ δάκρυ παρειῶν Od.4.198
, cf. 24.46, Il.23.46; ;κείρομαι κόμαν Id.Ph. 322
(lyr.): abs., cut off one's hair,κείρασθε, συμπενθήσατ' Id.HF 1390
;ἐφ' οἷς ἡ πόλις ἐπένθησε καὶ ἐκείρατο Aeschin.3.211
, etc.; l.c.: Com., πρὸς φθεῖρα κείρασθαι to have oneself close shorn, Eub.32:—[voice] Pass.,κουρᾷ.. πενθίμῳ κεκαρμένος E.Or. 458
; σύμβολον κ. half- cropped, Hermipp.14;τὰ ῥόδα κ. Pherecr.108.29
; also, of the hair, to be cut off,πλόκαμοι κερθέντες Pi.P.4.82
;βοστρύχους κεκαρμένους E.El. 515
.2 crop a person, σφέας αὐτοὺς καὶ τοὺς ἵππους, in sign of mourning, Hdt.9.24; κεκάρθαι τὰς κεφαλάς to have their heads shorn, Id.2.36;Θρᾳκιστὶ κέκαρμαι Theoc.14.46
; v. χρώς 1.2, ἐγκυτί; shear sheep,μάχαιραι κουρίδες, αἷς κείρομεν τὰ πρόβατα καὶ τοὺς ποιμένας Cratin.37
; κείρεσθαί ( tonderi) μου τὰ πρόβατα, ἀλλ' οὐκ ἀποξύρεσθαι ( deglubi) βούλομαι Tiber. ap. D.C. 57.10 (cf. infr. 3); τὸ μὲν [καρῆναι] ἐπὶ προβάτων τιθέασι καὶ ἐπὶ ἀτίμου κουρᾶς (cf. Luc.Sol.6),κείρασθαι δὲ ἐπὶ ἀνθρώπων Phryn.292
; but τῶν Ἀργείων ἐπὶ πένθει καρέντων Plu.l.c.; (Jul. Antec.).3 metaph., 'fleece', plunder,τὴν μάμμην Herod.3.39
.II cut down,δοῦρ' ἐλάτης κέρσαντες Il. 24.450
; ; crop close, opp. ἐπιτέμνειν, Thphr.CP3.23.3; pluck,ἄνθη Philostr. VA1.5
: metaph.,ἐκ λεχέων κ. μελιαδέα ποίαν Pi.P.9.37
;Ἄρης κέρσειεν ἄωτον A.Supp. 666
(lyr.).2 ravage a country, esp. by cutting down crops and fruit-trees,τὸ πεδίον Hdt.5.63
;τέμενος Id.6.75
, cf. OGI765.10 ([place name] Priene);τὴν γῆν Hdt.6.99
, Th. 1.64;χώραν Aen.Tact.15.9
; destroy,πόλιν Call.Fr.1.60
P.; also, clear, of pioneers,ὄρος Hdt.7.131
:—[voice] Pass., of a country, to be ravaged,καρῆναι Id.4.127
, cf. 8.65;κεκαρμένα κτήματα SIG364.67
(Ephesus, iii B.C.):—[voice] Med., χθὼν πεύκας κειραμένη having its pine-trees cut down, AP9.106 (Leon.);ἄρουραι λήϊα κειράμεναι Ps.-Phoc.166
: metaph., Σπάρτη.. ἐκείρατο δόξαν had her glory shorn off, Epigr. ap. Paus. 9.15.6; Ἄρης νυχίαν πλάκα κερσάμενος having had the plain swept clean (by destroying the men), A.Pers. 953 (lyr.).3 ἔκειρε πολύκερων φόνον slaughtered many a horned beast by hewing, S.Aj.55.III generally, destroy, consume:1 tear, eat greedily, of beasts, κείρει τ' εἰσελθὼν βαθὺ λήϊον [ὄνος] Il.11.560; of fish,δημὸν.. ἐπινεφρίδιον κείροντες 21.204
; of vultures,ἧπαρ ἔκειρον Od.11.578
, cf. Luc.DDeor. 1.1, DMort.30.1.2 metaph., waste, devour,ἐκείρετε πολλὰ καὶ ἐσθλὰ κτήματ' ἐμά Od.2.312
;ἔκειρον κτήματ' ἐνὶ μεγάρῳ 22.369
, etc.: abs., κείρετε (sc. βίοτον) 1.378.
Перевод: с греческого на все языки
со всех языков на греческий- Со всех языков на:
- Греческий
- С греческого на:
- Все языки
- Английский
- Немецкий